- tacitus
- [st1]1 [-] tăcĭtus, a, um : - [abcl][b]a - silencieux, qui ne parle pas, qui se tait, discret. - [abcl]b - dont on ne parle pas, passé sous silence, caché, intime. - [abcl]c - non exprimé formellement, tacite.[/b]
- tacita lumina, Virg. : yeux sans expression.
- aliquid tacitum relinquere (tenere) : passer qqch sous silence, tenir une chose secrète.
- tacita assensio, Cic. : accord tacite.
- tacitum judicium, Cic. : jugement à huis clos.
[st1]2 [-] Tăcĭtus, i, m. : Tacite (historien).
- Taciti (au plur.) : des hommes comme Tacite.
- voir hors site Tacite.
* * *[st1]1 [-] tăcĭtus, a, um : - [abcl][b]a - silencieux, qui ne parle pas, qui se tait, discret. - [abcl]b - dont on ne parle pas, passé sous silence, caché, intime. - [abcl]c - non exprimé formellement, tacite.[/b] - tacita lumina, Virg. : yeux sans expression. - aliquid tacitum relinquere (tenere) : passer qqch sous silence, tenir une chose secrète. - tacita assensio, Cic. : accord tacite. - tacitum judicium, Cic. : jugement à huis clos. [st1]2 [-] Tăcĭtus, i, m. : Tacite (historien). - Taciti (au plur.) : des hommes comme Tacite. - voir hors site Tacite.* * *Tacitus, tacita, tacitum, pen. cor. Plautus. Qui ne dit mot, Tout coy, Qui se taist.\Tu abi tacitus tuam viam. Plaut. Sans dire mot.\Quid est? C. tacitus, citius audies. Terent. Tais toy.\Corripuit derepente tacitus sese ad filiam. Terent. Sans dire mot.\Tacitus, Passiue aliquando accipitur. Virgil. Cic. Teu, De qui on se taist, et ne parle on point.\Prima duo capita epistolae tuae tacita mihi relinquenda sunt. Cic. Teuz.\Affectu tacito laetari. Ouid. Par affection et amour secrete, En soymesme.\Annis tacitis senescimus. Ouidius. Qui passent et coulent sans quasi qu'on s'en appercoive.\Caelo tacito labentia sydera. Virgil. De nuict quand il ne se fait aucun bruit.\Cursus tacitus fluminis. Ouid. Sans bruit.\Tacita esse poterit in id dignitas nostra? Cic. Se pourra on taire, etc.\Dolor tacitus. Ouid. Couverte, Cachee.\Dulcedine tacita tangere pectus. Lucret. Interieure et occulte.\Tacita corporis figura coniecturam affert hominibus. Cic. Le pourfil de l'homme, sa figure, contenance et maintien, sans l'avoir ouy parler.\Furtum tacitum. Ouid. Larrecin faict en tapinois.\Mente tacita gerit vulnus. Ouid. Elle porte en son coeur grand ennuy sans dire mot.\Moestitia tacita. Liu. Une tristesse dequoy on se taist.\Murmure tacita venerantur numen. Ouid. En parlant tout bas.\Nox tacita. Ouid. En laquelle touts animaulx se taisent.\Tacito ipso officio et studio, quod habebat erga propinquum suum, quemuis commoueret. Cic. Le soing, solicitude et empeschement dont on le voit empesché, et qu'il monstre sans parler, esmouveroit chascun à pitié.\Os tacitum praebere alicui. Cic. Presenter son visage aux coups et aux injures sans dire mot.\Pisces taciti. Ouid. Muets.\Timor tacitus. Lucret. Qui fait taire.\Voce tacita dicere aliquid. Ouid. A basse voix, Tout bas.
Dictionarium latinogallicum. 1552.